Wednesday, September 27, 2023
Allereerst mijn innige deelneming met het overlijden van Bud MacDonald.
Maar een keer in mijn leven heb ik Bud, de late liefde van tante Letje mogen ontmoeten. Dat was met de verjaardag van de tweelingtantes Tootje en Letje, waar Bud voor het eerst in de familie van Oldenborgh gegooid werd. (Dat was in Nijmegen.)
Wat een bijzonder aardige man!
Moedig hield hij stand in een grote familie, die elkaar niet vaak compleet ziet, en dan gelijk uitbundig met 200 km per uur door elkaar heen kwettert in het Nederlands. Hij vond het wel grappig.
Bud was al gauw onder de vleugels genomen door tanteTootjes man, oom Ralph Leach, die ook Engelstalig was. Langzamerhand zeiden wij ook dingen in het Engels.
What a very nice chap indeed!
De zeer uitgebreide Indische rijsttafel die we voor de gelegenheid hadden aangericht verbaasde Bud.
Met dat hij daar, tussen de tweeling in zittend, de weg in leerde genoot hij zeer. Ook van die onverwacht exotische kant van zijn lief Letje.
Mijn opsturen van een paket Indische kruiderij en recepten strandde bij de Canadese douane. Het maakte wel dat we wat dierbare kerstkaarten uitwisselden.
Sterkte bij het dragen van het verlies van Bud MacDonald.
Liefs,
nicht Janneke van Oldenborgh.
P.S. Sorry my memories fail in English.
